 |
 |
 |
|
 |
Gość nr
on-line
6 osób
max on-line - 2045
w dniu 18.06.2012 r.
|
 |
|
 |
 |
|
|
|
|
| PŁASZCZKOKSZTAŁTNE |
| Orleń, skrzydlak pospolity |
| Myliobatis aquila |
|
|
Budowa zewnętrzna: Silnie spłaszczona, rombokształtna tarcza ciała (prawie 2 razy szersza od swej długości) o dużych, ostrokątnych, wciętych na tylnej krawędzi, "skrzydłach". Wyraźnie oddzielona od tułowia podkowiasta głowa jest szersza niż dłuższa. Na jej bokach umieszczone są oczy i duże tryskawki. Silnie rozwinięte i umięśnione skrzydlaste płetwy piersiowe tworzą swoistą falbanę, będącą jakby przedłużeniem pyska (u Pteromylaeus nie łączą się z pyskiem). Skóra gładka. U starszych osobników wzdłuż linii grzbietu biegnie rząd małych kolców. Szeroki otwór gębowy. Zęby płaskie, ułożone w wielu rzędach w formie pszczelego plastra. Środkowe rzędy są wyższe. Na długim, witkowatym trzonie ogonowym (2 razy dłuższy od ciała), daleko z tyłu za krawędziami płetw brzusznych osadzona jest mała płetwa grzbietowa. Tuż za nią znajdują się 1-2 mocne, piłkowate kolce. Brak płetwy ogonowej. Strona grzbietowa ciemnobrązowa, szara lub czarniawa, połyskująca zielonkawo lub brązowawe. Trzon ogonowy ciemniejszy. Strona brzuszna biała, z czerwonawobrązowymi krawędziami płetw piersiowych. Maksymalna długość 1,5 m. Blisko spokrewnionym gatunkiem jest orleń afrykański - Pteromylueus hoyinus. Osiąga on maksymalną długość 2,6 m. Odznacza się mocno wysuniętą (wyodrębnioną) głową z długim ostrym pyskiem. Mała płetwa grzbietowa osadzona jest u niego ponad płetwami brzusznymi.
|
| Myliobatis aquila - Orleń, skrzydlak pospolity |
 |
|
|
Występowanie: Wschodni Atlantyk od kanału La Manche do Madery i Wysp Azorskich (rzadko spotykany na północ od Biskajów: wyjątkowo dociera do Szkocji i południowej Norwegii); wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża Afryki aż do Senegalu (przypuszczalnie również do południowej Afryki). Przebywa w przybrzeżnych wodach do głębokości 100 m, nad piaszczystym i mulistym podłożem.
Tryb życia: Doskonały pływak, "żeglujący" za pomocą majestatycznych uderzeń skrzydeł często tuż pod powierzchnią wody; nierzadko wyskakuje również ponad nią. Żyworodny. Wczesną wiosną ciężarne samice ciągną w pobliże wybrzeży. Młode (3-7 w miocie) rodzą się od września do lutego.
Odżywianie: Małe zwierzęta denne.
|
|
|
gdzie żyją...
